Recensie Twintig over twaalf

​Via uitgeverij Atlas won ik het boek Twintig over twaalf van Daniel Galera met het verzoek om hier een recensie over te schrijven.

Het verhaal speelt zich af in Brazilië en begint met de moord op Andrei. Andrei was een van de vier vrienden Emiliano, Aurora en Antero. Ze waren in hun jeugd bevriend en hadden samen een e-magazine Orangotango. Inmiddels zijn ze veertigers en wordt, vooral vanuit het perspectief van  Emiliano, terug gekeken op hun jeugd en hun vriendschap en hoe het er nu voor staat in hun leven. De schrijver gebruikt vaak ellenlange zinnen, waardoor ik een beetje de draad kwijt raakte waar het over gaat. Het effect van de verschillende vertelperspectieven is dat in de roman diverse onderwerpen worden besproken, zoals pornografie, de biologische klok van suikerriet, het glazen plafond in het wetenschappelijk wereldje, demonstraties in São Paolo en computergames.

Ik vind het moeilijk om een review te schrijven over dit boek. Het heeft een stijl en schrijfwijze die mij niet aanspreekt. Het verhaal gaat dus vooral over de drie vrienden die nog leven en wie Andrei nu precies was, is mij niet duidelijk geworden.
 
​Ri, van Lirian